Ο έρωτας μοιάζει με την αναπνοή, θέλει εισπνοή και εκπνοή, αλλιώς χάνεται η ανάσα... χάνεται ο έρωτας
«Ο έρωτας μοιάζει με την αναπνοή. Δεν μπορεί μόνο να εκπνέεις, χωρίς και να εισπνέεις. Αν σταματήσει η εισπνοή, αν δεν γίνει η ανταπόδοση του αισθήματος, χάνεται η αναπνοή, χάνεται ο έρωτας» – Ονορέ Ντε Μπαλζάκ
Η αναπνοή συνδέει όλα τα έμβια όντα πάνω στη γη. Με κάθε εισπνοή εισέρχονται μέσα στο σώμα μας μόρια αέρα που έχουν παραχθεί μέσα σε κάποιον άλλο οργανισμό, και με την εκπνοή στέλνουμε στην ατμόσφαιρα τον αέρα που έχει περάσει μέσα από το σώμα μας. Με αυτή την έννοια η αναπνοή είναι αυτή που μας ενώνει με όλα τα ζωντανά δημιουργήματα του πλανήτη μας.
Ειδικά όμως για τον άνθρωπο η αναπνοή είναι και ένα βασικό στοιχείο του έρωτα. Όταν νιώθουμε ερωτευμένοι η αναπνοή μας αλλάζει με διάφορους τρόπους που υποδηλώνουν τα έντονα συναισθήματά μας.
Βασικό στοιχείο είναι η μυρωδιά της αναπνοής που μας έλκει στο ταίρι μας. Όταν οι ανάσες μας ταιριάζουν έχουμε ήδη κάνει το πρώτο βήμα. Αν αναπνέουμε στον ίδιο ρυθμό, οι καρδιές μας χτυπούν με τον ίδιο τρόπο, ο ρυθμός της αναπνοής μας ρυθμίζει τους χτύπους της καρδιάς.
Στη σκέψη ή στο αντίκρισμα του αγαπημένου προσώπου, αυξάνει ο ρυθμός της αναπνοής που δυναμώνει τους χτύπους της καρδιάς και δηλώνει μία ευχάριστη αναστάτωση. Η αγκαλιά στη συνέχεια φέρνει τον ησυχασμό, τον κατευνασμό της αναπνοής. Τη στιγμή εκείνη οι αναπνοές ενώνονται, ακολουθούν τον ίδιο ρυθμό και καθρεφτίζουν την ανταπόδοση των συναισθημάτων και το ταίριασμα των ψυχών.
Αν νιώσουμε στη διάρκεια της σχέσης φόβο, αμφιβολία, ανησυχία η αναπνοή μας κόβεται, σαν να σταματάμε να αναπνέουμε εξαιτίας της αγωνίας που μας κυριεύει στην σκέψη ότι μπορεί να χάσουμε το πρόσωπο του έρωτά μας. Όσο διαρκεί αυτή η ευχάριστη αλλαγή της αναπνοής μας τόσο διαρκεί και ο έρωτας.
Η αναπνοή μας παίζει με τον έρωτα και αυτός την αναστατώνει και την αλλάζει διαρκώς. Όταν το αμοιβαίο παιχνίδι πάψει, ο έρωτας έχει τελειώσει.