Η φύση έχει προνοήσει για κάθε της δημιούργημα, γι’ αυτό και η τροφή που θα εξασφάλιζε τη συντήρησή μας υπήρχε ήδη με την εμφάνισή μας στη γη. Για χιλιάδες χρόνια τρεφόμασταν ως είδος με φυσικές τροφές απευθείας από τη φύση, έτσι οι γευστικοί μας κάλυκες μπορούσαν να ανιχνεύσουν τη γεύση στις ανεπεξέργαστες τροφές.
Στη σημερινή εποχή, το μεγαλύτερο ποσοστό των τροφών που καταναλώνουμε είναι επεξεργασμένες, με πρόσθετα και ουσίες που βελτιώνουν τη γεύση. Οδηγηθήκαμε εξαιτίας αυτού να απολαμβάνουμε και να ζητάμε τις αφύσικες γεύσεις, τα «νόστιμα» φαγητά που ερεθίζουν τους γευστικούς μας κάλυκες και έτσι δεν είμαστε σε θέση να ανιχνεύσουμε τη γεύση στις απλές φυσικές τροφές.
Το «κυνήγι» των γεύσεων μας ωθεί να τρώμε πιο μεγάλη ποσότητα από αυτήν που πραγματικά χρειαζόμαστε για να ζούμε με υγεία. Επιπλέον, οι επεξεργασμένες τροφές δεν περιέχουν σε επάρκεια τις απαραίτητες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, κατά συνέπεια το σώμα μας νιώθει πεινασμένο γιατί θέλει να αναπληρώσει τα στοιχεία που του λείπουν και μας ωθεί να τρώμε ακόμη περισσότερο.
Χάθηκε η ισορροπία μας και ξεχάσαμε να «ακούμε» το σώμα μας γιατί απομακρυνθήκαμε σε μεγάλο βαθμό από τη φύση. Μία ακόμη αρνητική συνέπεια της αφύσικης τροφής και της υπερφαγίας είναι η αλλαγή που επέρχεται στον ρυθμό της αναπνοής μας. Όποτε παρατρώμε και νιώθουμε «φούσκωμα», εμποδίζεται η κίνηση του διαφράγματος (μυϊκό πέταλο της αναπνοής, πάνω από το στομάχι), με αποτέλεσμα να διαταράσσεται ο ρυθμός της αναπνοής. Στη φάση αυτή η αναπνοή γίνεται με δυσκολία και βαθαίνει, (υπεραερισμός), σαν αποτέλεσμα, μειώνεται η οξυγόνωση του οργανισμού, δυσχεραίνεται η διαδικασία της πέψης και αφομοίωσης και πέφτει η ενέργειά μας.
Σε βάθος χρόνου τα αποτελέσματα είναι ολέθρια. Ο οργανισμός διαρκώς τοξινώνεται εξαιτίας της ατελής πέψης, έχει μόνιμη έλλειψη ενέργειας, εφόσον σπαταλάει το μεγαλύτερο ποσοστό της ενέργειάς του καθημερινά στην προσπάθεια να χωνέψει, το αίμα δηλητηριάζεται από την περίσσια των τοξινών και η αναπνοή απορυθμίζεται τελικά σε μόνιμη βάση.
Η αναπνοή μας επηρεάζεται σημαντικά από την ποιότητα και την ποσότητα της τροφής. Σχεδόν όλες οι επεξεργασμένες και μαγειρεμένες τροφές επηρεάζουν αρνητικά τον ρυθμό της. Αυτό σημαίνει ότι η αναπνοή «βγαίνει» από τον φυσιολογικό της ρυθμό επειδή εισπνέουμε ποσότητα αέρα μεγαλύτερη του φυσιολογικού (πάνω από 7 λίτρα αέρα το λεπτό). Η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας αέρα είναι εξίσου καταστροφική όπως και η κατανάλωση πολλής τροφής.
Παλαιότερα υπήρχε η πεποίθηση ότι η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων τροφής θα ήταν ευεργετική για τον οργανισμό γιατί θα τον προμήθευε με επαρκείς ποσότητες βιταμινών. Η αντίστοιχη λανθασμένη πεποίθηση επικρατεί και σήμερα όσον αφορά την εισπνοή μεγάλης ποσότητας αέρα, προκειμένου να προμηθευτεί ο οργανισμός περισσότερο οξυγόνο.
Σήμερα γνωρίζουμε πως η πολυφαγία οδηγεί σε ασθένεια. Η γνώση πως και η υπέρπνοια οδηγεί σε ασθένεια δεν είναι ακόμη ευρέως διαδεδομένη. Ο νόμος των αναλογιών ισχύει όπως για την τροφή και για τον αέρα. Ο οργανισμός δεν μπορεί να «πέψει» την περίσσεια του αέρα και το γεγονός αυτό έχει σαν συνέπεια να διαταράσσεται όλος ο κυτταρικός μεταβολισμός και να μειώνεται το οξυγόνο του. Μία από τις πολλές συνέπειες της υπερφαγίας και του υπεραερισμού είναι ο μειωμένος μεταβολισμός και η παχυσαρκία.
Η αναπνοή και η τροφή είναι αλληλένδετες και αλληλοεπηρεαζόμενες. Αυτό σημαίνει ότι όταν ρυθμίσουμε τη αναπνοή μας στο φυσιολογικό με τις κατάλληλες ασκήσεις αναπνοής θα ρυθμιστεί και η όρεξή μας και θα νιώθουμε λιγότερη πείνα και μεγαλύτερη επιθυμία για φυσικές τροφές. Αυτό συμβαίνει γιατί μέσω της αναπνοής βελτιώνονται η οξυγόνωση και η λειτουργία του πεπτικού συστήματος, ενώ παράλληλα διευκολύνεται η αποβολή των προϊόντων του μεταβολισμού.
Η κατανάλωση μικρότερων γευμάτων, που δεν παραφουσκώνουν το στομάχι, βοηθάει στην ελεύθερη κίνηση του διαφράγματος και στην διατήρηση του φυσιολογικού ρυθμού της αναπνοής. Επίσης, οι φυσικές τροφές, φρούτα, λαχανικά, καρποί, εκτός του ότι πέπτονται ευκολότερα, χωρίς να κουράζουν τον οργανισμό, είναι και τα μόνα που δεν επηρεάζουν το μοτίβο της αναπνοής, εφόσον βέβαια κι εδώ τηρούμε τον νόμο του μέτρου.